รักด้วยการกระทำ

"คุณมีเสื้อผ้า 2-3 ชิ้นจะให้ฉันช่วยซักไหม” ฉันถามแขกที่มาพักที่บ้านของเราในลอนดอน ตาของเขาเป็นประกายและบอกลูกสาวที่เดินผ่านมาว่า “เอาเสื้อผ้าที่ใส่แล้วของลูกมา เอมี่จะซักให้เรา” ฉันยิ้ม และตระหนักว่าความเอื้อเฟื้อของฉันเพิ่มพูนจากเสื้อผ้า 2-3 ชิ้นไปเป็นเสื้อผ้าหลายกอง

ต่อมาขณะกำลังตากผ้าบนราวนอกบ้าน ข้อความจากพระคัมภีร์ที่อ่านเมื่อเช้าแวบเข้ามาในความคิด “จงมีใจถ่อมถือว่าคนอื่นดีกว่าตัว” (ฟป.2:3) ฉันกำลังอ่านจดหมายที่เปาโลเขียนถึงชาวฟีลิปปี เพื่อกระตุ้นให้พวกเขาใช้ชีวิตสมกับการทรงเรียกของพระคริสต์ โดยให้รับใช้และเป็นหนึ่งเดียวกับผู้อื่น พวกเขากำลังเผชิญการกดขี่ข่มเหง แต่เปาโลต้องการให้พวกเขาเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ท่านรู้ว่าความสามัคคีที่เกิดจากการเป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสต์และสำแดงออกเป็นการรับใช้กันและกันนั้น จะทำให้พวกเขารักษาความเชื่อไว้ได้อย่างเข้มแข็ง

เราอาจอ้างว่าเรารักผู้อื่นโดยไม่เห็นแก่ตัวหรือถือดี แต่สภาวะที่แท้จริงในใจเราจะไม่ถูกเปิดเผยจนกว่าเราจะสำแดงความรักให้เป็นการกระทำ แม้ฉันถูกทดลองให้พร่ำบ่น แต่ฉันรู้ว่าในฐานะผู้ติดตามพระเยซู พระองค์เรียกให้ฉันรักเพื่อนด้วยการกระทำ และด้วยใจที่ใสสะอาด

ขอให้เราพบวิธีที่จะรับใช้ครอบครัว เพื่อนและเพื่อนบ้าน เพื่อพระเกียรติของพระเจ้า

พี่น้องของเรา

หลายปีก่อนเมื่อเศรษฐกิจแคลิฟอร์เนียใต้ถดถอย ศิษยาภิบาลบ็อบจอห์นสันเห็นทั้งปัญหาและโอกาส เขาจึงขอพบนายกเทศมนตรีเขตและถามว่า “คริสตจักรของเราช่วยอะไรท่านได้บ้าง” นายกเทศมนตรีรู้สึกแปลกใจ เพราะโดยปกติผู้คนมักมาเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ศิษยาภิบาลคนนี้มาเพื่อเสนอว่าทุกคนในคริสตจักรของเขาจะช่วย

ทำตรงข้าม

การสำรวจป่าดิบเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับคนชอบผจญภัย นักเดินทางต้องการน้ำมากกว่าที่ตัวเองจะแบกได้ จึงต้องซื้อขวดที่มีไส้กรองข้างในไว้ใช้กับแหล่งน้ำระหว่างทาง แต่การดื่มน้ำจากขวดนี้ต้องทำตรงกันข้าม คุณไม่สามารถยกขวดขึ้นดื่มได้ นักเดินทางต้องเป่าลมเข้าไปเพื่อดันน้ำให้ผ่านไส้กรอง ความเป็นจริงกลับตรงข้ามกับสิ่งที่เป็นวิถีปกติ

ช่วยเหลือกันและกัน

"พระกายของพระคริสต์” เป็นวลีที่พบในพระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่มากกว่า 30 ครั้ง อัครทูตเปาโลจงใจใช้วลีนี้เพื่อสะท้อนภาพคริสตจักร หลังจากที่พระเยซูเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ พระองค์ได้มอบหมายพระราชกิจแก่บรรดาชายหญิงที่บกพร่องและมักผิดพลาด พระองค์ผู้ทรงเป็นศีรษะของคริสตจักร ได้มอบหน้าที่ของแขน ขา หู ตา จมูก ปากไว้กับสาวกที่เอาแน่เอานอนไม่ได้เช่นคุณและผม

มือที่เอื้อเฟื้อ

ในปี 1891 บิดดี้ เมสัน ถูกฝังไว้ในหลุมศพที่ไม่มีป้ายชื่อแห่งหนึ่งในลอสแองเจลิส นี่ไม่ใช่เรื่องผิดวิสัยสำหรับผู้หญิงที่เกิดมาเป็นทาส แต่สำหรับคนที่ประสบความสำเร็จอย่างบิดดี้ ถือเป็นเรื่องแปลก หลังจากได้รับอิสรภาพในปี 1856 ทักษะด้านการพยาบาลและความชาญฉลาดทางธุรกิจทำรายได้ให้กับเธอจำนวนมาก เธอเห็นความทุกข์ยากของผู้อพยพและนักโทษ เธอให้ความช่วยเหลือคนเหล่านั้นผ่านงานการกุศลอยู่บ่อยๆ จนผู้คนเริ่มมาต่อแถวขอความช่วยเหลือที่บ้านของเธอ ในปี 1872 หลังพ้นจากการเป็นทาสมาเพียง 16 ปี เธอและลูกเขยให้เงินสนับสนุนการก่อตั้งคริสตจักรแห่งหนึ่งในลอสแองเจลิส

รับใช้พระคริสต์

ฉันเป็นเลขานุการ” เพื่อนของฉันเล่าให้ฟัง “บางครั้งเวลาฉันบอกคนอื่นอย่างนี้ พวกเขาจะมองฉันอย่างเห็นใจ แต่พอรู้ว่าฉันเป็นเลขาของใคร พวกเขาก็ตาโตด้วยความชื่นชม” อาจกล่าวได้ว่า สังคมมักมองว่างานบางอย่างมีความสำคัญน้อยกว่างานอื่น เว้นแต่ว่างานนั้นเกี่ยวข้องกับคนมีฐานะ หรือมีชื่อเสียง

แต่สำหรับลูกของพระเจ้า เราสามารถภาคภูมิใจได้ ไม่ว่าจะประกอบอาชีพใดหรือเป็นลูกจ้างของใคร เพราะเรารับใช้พระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้า

ในเอเฟซัส 6 เปาโลกล่าวกับทาสและ เจ้านาย ท่านเตือนคนทั้งสองกลุ่มว่า เรารับใช้เจ้านายองค์เดียวผู้ทรงสถิตในสวรรค์ ดังนั้นเราจำเป็นต้องทำทุกสิ่งด้วยความจริงใจ สัตย์ซื่อและยำเกรง เพราะเรากำลังรับใช้และทำงานเพื่อพระคริสต์ เช่นเดียวกับที่อัครทูตเปาโลเตือนเราว่า “จงปรนนิบัตินายด้วยจิตใจชื่นบาน เหมือนกับปรนนิบัติองค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่ใช่ปรนนิบัติมนุษย์” (เอเฟซัส 6:7)

ถือเป็นสิทธิพิเศษที่ได้รับใช้พระเจ้าในทุกสิ่งที่เราทำ ไม่ว่าจะเป็นงานรับโทรศัพท์ ขับรถ ทำงานบ้านหรือทำธุรกิจ ขอให้วันนี้เราทำงานด้วยรอยยิ้มและระลึกเสมอว่า ไม่ว่าเราจะทำสิ่งใด เรากำลังรับใช้พระเจ้าอยู่

คุณมีคุณค่า

วันหนึ่งที่อากาศร้อนทางตะวันตกของรัฐเท็กซัส หลานสาวชื่อ เวเนีย เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนถือป้ายอยู่ข้างสัญญาณไฟจราจร เธอขับรถเข้าไปใกล้และพยายามอ่านข้อความบนป้าย คิดว่าคงขอบริจาคอาหารหรือเงิน แต่เธอต้องประหลาดใจที่ได้เห็นคำสามคำคือ “คุณมีคุณค่า”

กิจวัตรที่น่าเบื่อ

โรงเรียนมัธยมของผม บังคับให้เรียนภาษาละตินถึงสี่ปี ตอนนี้ผมเห็นคุณค่าของการฝึกฝน แต่ตอนนั้นหนักหนาสาหัสมาก ครูของเราสั่งให้ท่องจำและทำซ้ำ ท่านบอกเราวันละหลายครั้งว่า “Repetitio est mater studiorum” แปลว่า “การทำซ้ำคือมารดาของการเรียนรู้” แต่เราบ่นว่า “Repetitio est absurdum” หรือ “การทำซ้ำช่างไร้สาระ”

ร่วมแรงร่วมใจ

ชายคนหนึ่งกำลังจะขึ้นรถไฟที่เมืองเพิร์ธ ประเทศออสเตรเลีย แต่เขาลื่นไถลจนขาไปติดอยู่ในช่องระหว่างขบวนรถและชานชาลา มีผู้โดยสารจำนวนมากรีบมาช่วยเหลือ โดยร่วมแรงกันยกรถไฟขึ้นจากชานชาลาจนขาของเขาหลุดออกมาได้ เดวิด ไฮนส์ โฆษกของการรถไฟให้สัมภาษณ์ว่า “ทุกคนต่างกรูกันเข้ามา ครั้งนี้มีคนรอดจากเหตุร้ายเพราะการร่วมแรงร่วมใจของผู้คน”